Izložba Etnološkog odeljenja Muzeja rudarstva i metalurgije „Borsko dete: detinjstva u socijalističkom Boru“ završena je sinoć autorskim vođenjem, što je praksa u mnogim velikim muzejima.
Suzana Mijić, autor izložbe i muzejska savetnica, kaže da je zadovoljna posetom izložbe, koja je u galeriji bila postavljena od 18. decembra 2019. godine. Postavku su obišli i učenici osnovnih i srednih škola.
Izložba je brojala oko 600 eksponata – igračaka, fotografija i društvenih igara korišćenih od 60-tih do 80-tih godina XX veka. Eksponati su prikupljeni od građana Bora, a najstariji – pokrivač za bebe, datira iz 1945. godine i upravo njega je Etnološkoj zbirci poklonila gospođa Ljiljana Radojković.
Kako se moglo čuti od Suzane Mijić, priča o jednom eksponatu prerasla je u urbanu legendu koja se proširila među učenicima nižih razreda osnovnih škola u Boru. Priča je proširena u okviru dečijeg usmenog folklora, a govori da se u muzeju nalazi „ukleta lutka“, koju deca još nazivaju i Anabel.
Ova urbana legenda se odnosi na lutku otkupljenu za Etnološku zbirku 2019. godine, koju je našoj sugrađanki kupio tata u Italiji početkom 60-tih godina prošlog veka. Ovakve lutke, sa visokim frizurama i raskošnim haljinama, nisu bile predviđene za igru, već su postavljane na krevet u spavaćoj sobi. Iz centralne Evrope i Sredozemlja ova moda je stigla i u naše krajeve 60-ih godina 20. veka, a po nekim saznanjima lutke na krevetu se i danas mogu videti u pojedinim seoskim domaćinstvima.
